Vroeger bracht men uren door in de keuken en besteedden ze veel tijd en liefde aan het klaarmaken van hun maaltijden. Ze namen dan ook echt de tijd voor de met liefde klaargemaakte maaltijden, welke ze met het hele huishouden gezellig opaten. Geen mobieltjes, geen laptops, geen nieuws op de radio, alleen eten en elkaar. In deze situatie zit je parasympatisch te eten, waardoor je hetgeen je eet ook écht kunt opnemen en tot energie kunt omtoveren.
Maar tegenwoordig is in deze staat eten een zeldzame vondst. We eten alleen nog maar sympatisch (gestrest), wat resulteert in geen goede opname en al helemaal geen omzetting van voeding tot energie. Het resultaat? Geen energie, slaapproblemen, huidproblemen, darmproblemen, zwak immuunsysteem en weinig levenslust. Dit willen we natuurlijk allemaal niet, dus hoe kun je ervoor zorgen dat je van de sympatische staat van eten, gemakkelijk naar een parasympatische staat van eten gaat? Je leest het allemaal in deze blog.
Wat houdt sympatisch en parasympatisch in?
Ons zenuwstelsel wordt aangestuurd door 2 delen – het gaspedaal en het rempedaal. Het gaspedaal is het sympatisch zenuwstelsel, dat o.a. voor de productie van adrenaline en cortisol zorgt. Dit zijn hormonen die jouw lichaam ‘aan’ laten staan, waardoor je gefocust bent en de energie vooral naar de spieren en het brein gaat. Handig natuurlijk, want deze staat van zijn is belangrijk om te overleven. Zonder dit gedeelte van het zenuwstelsel zouden we namelijk geen gevaar zien, niet helder kunnen denken en niet onze spieren kunnen gebruiken om tot veiligheid te komen. Maar er is echter één klein probleempje aan deze staat van zijn; dit gedeelte van het zenuwstelsel staat voor afbraak, en niet voor opbouw. Als dit gedeelte van het zenuwstelsel actief is, gaan de voedingsstoffen de cellen uit. Dit is dus allesbehalve een goede staat om in te verkeren zodra jij een maaltijd eet, want de voedingsstoffen gaan de cellen uit, en er dus niet in.
Het parasympatische zenuwstelsel daarentegen staat voor opbouw, rust en herstel. Dit is de staat van het zenuwstelsel waarin heling plaatsvindt. Wanneer dit deel van het zenuwstelsel actief is, gaan de voedingsstoffen de cellen in. En daarnaast gaat de energietoevoer in het lichaam naar het spijsverteringsstelsel toe, in plaats van naar de hersenen en de spieren. Dit heb je dus nodig wanneer je een maaltijd eet, want anders ligt de prioriteit van het lichaam op dat moment niet bij de spijsvertering – maar bij overleven. Het is dus belangrijk dat je jezelf in een parasympatische staat van zijn brengt voor het eten van een maaltijd.
Hoe kom ik in een parasympatische staat van zijn voor het eten van een maaltijd?
Parasympatisch staat voor rust. Het is dus belangrijk dat je rust creëert voor jezelf wanneer je aan een maaltijd gaat beginnen. En rust kan iedereen op een andere manier vinden, maar het is in ieder geval belangrijk dat je alles wat jou in een sympatische staat van zijn brengt elimineert op dat moment. Dus dat betekent: geen mails, geen nieuws, geen werk en geen mensen die energie slurpen tijdens het eten 😉 Hoe hard je ook je best doet om te ontspannen, het lukt niet als deze factoren aanwezig zijn.
Je rust kun je heel gemakkelijk vinden door bijvoorbeeld even een rondje te gaan lopen (in de natuur), rustgevende muziek te luisteren, ademhalingsoefeningen te doen of door zelf je maaltijd klaar te maken. Als je je maaltijd klaarmaakt, ben je al met het eten bezig door de geur en het zien van eten, wat je automatisch in een parasympatische staat brengt. De geuren en gedachten van eten staan namelijk gekoppeld aan de spijsvertering, waardoor je dit deel van het zenuwstelsel meteen activeert. Daarnaast kunnen ademhalingsoefeningen voor de maaltijd ook een grote uitkomst bieden, want de ademhaling staat direct gekoppeld aan het zenuwstelsel. Als je hier even een minuut bewust mee aan de slag gaat, shift je meteen in staat van zijn. Onderaan deze blog vind je onze 4 favoriete ademhalingsoefeningen die je kunt doen voor de maaltijd.
Moet ik dan de hele dag parasympatisch zijn?
Absoluut niet, het gaat om balans tussen deze twee zenuwstelsels. Het probleem is echter dat we over het algemeen alleen maar in onze sympaticus zitten, waardoor we roofbouw plegen op ons lichaam. Ons lichaam heeft namelijk ook geen toestemming om koorts te ontwikkelen wanneer dat nodig is, als de sympaticus dominant actief is. Dit is ook een goede graadmeter wanneer je op vakantie bent. Als je altijd ziek wordt op vakantie, betekent dit dat je thuis een dominante sympaticus hebt. De parasympaticus wordt dan op vakantie weer geactiveerd en dan pas mag de troep opgeruimd worden in het lichaam.
Het is dus belangrijk dat je lekker schommelt tussen de sympaticus en de parasympaticus gedurende de dag. Je ziet op de afbeelding hierboven hoe een gezonde dag eruitziet. Je kunt het voor jezelf ook uittekenen per dag, zodat je gevoelsmatig een beeld krijgt van de staat van jouw zenuwstelsel door de dag heen. Het helpt al enorm om jezelf tijdens de maaltijden even terug te fluiten naar de parasympaticus, zodat de balans mooi opgemaakt wordt. Gebruik onderstaande oefeningen daarvoor om dat makkelijk en leuk toepasbaar te maken in je leven 🙂
Bronnen:
[title style=”center” text=”Heb je deze al gezien?”][blog_posts style=”overlay” depth=”1″ title_style=”uppercase” show_date=”text” image_height=”144%” image_overlay=”rgba(0, 0, 0, 0.17)” image_hover=”zoom”]
